Відео

600 mg pregaby + 1500 mg fenibuta + 150 mg venlafaxyny = turbo mix rekreacyjny

Świetny pomysł! Dziękuję za to co robisz ❤️

Dzięki za naprawdę super materiał. Wiele rzeczy się w nim zgadza odnośnie mojej osoby. Wielu rzeczy też się dowiedziałem między innymi jak reagować i radzić sobie. Żałuję tylko że materiał nie powstał rok temu wtedy może udałoby mi się w jaki sposób uratować dotychczasowe życie. Na pewno trudne jest to żeby twoi bliscy zrozumieli że pewne działania które podejmujesz nie są wynikiem świadomego zachowania, a wynikają tak naprawdę z choroby na którą człowiek nie ma wpływu. Może szukać jedynie rozwiązania w postaci leków wsparcia bliskich i samokształcenia się.

Jest pani osobą inteligentną, u której widać wyraznie uświadomiene sobie choroby i wielką pracę nad sobą. Ale u niewielu tak jest. Większość jest takich, którzy nic z tym nie robią i mają to gdzieś. Ich leczenie to bezustanna droga między psychiatrykami i doborem leków. Zmienność stanów bezustannie zbija z tropu i jest bardzo wyczerpująca dla bliskich. Ogólnie takie osoby otumanione przez leki i postepującą chorobę neurogradacyjną pozbawieni są empatii i uczuć, potrafią bardzo ranić swoich bliskich. Przerabiałam ten temat i radzę aby starać się nie wchodzić w związki z takimi osobami i trzymać się od nich z daleka....

Ja narazie próbuje ratować małżeństwo które walnęło przez chorobę. Jest bardzo ciężko

Co zrobić,gdy border jest w pracy i jest agresywny i nie przeprasza.?

Gratulacje! 👌👏

Widzę już Ci minęła faza na okultyzm

Gosiu, bardzo mi miło, że potrafiłaś spokojnie i kulturalnie odpowiedzieć na zarzuty. Jak wiesz, ja nigdy nie miałam do Ciebie o nic pretensji i w zasadzie już szykowałam się ze swoją standardową radą: "to jest Twój kanał i możesz sobie go prowadzić jak chcesz, nie tłumacząc się z niczego, a jeśli innym się to nie podoba, to nie muszą Cię oglądać.", ale zrezygnowałam, bo przecież w tym filmiku została poruszona bardzo prosta, ale też ważna rzecz, którą wyjaśniałaś z większą klasą, niż nie jeden 'zdrowy' człowiek byłby w stanie. Zastanawiałam się, czy to Cię dużo kosztowało, czy wyszło to naturalnie - tak bez nerwów... Jeśli o mnie chodzi, to mi się aktualne tło podoba bardziej. 😊 Piękny, bardzo gustowny, jasny kolor ścian - taki spokojny ten popiel...bardzo mi się podoba. No i jeszcze te roślinki! 🌿🍃🪴🌱 (w wolnej chwili wyślę Ci maila, bo nie chciałabym, żeby każdy mógł przeczytać wszystko, czym chciałabym się z Tobą podzielić). Myślałam, że ta poprawa Twojego stanu zdrowia powinna ludzi cieszyć, zamiast powodować podejrzenia o nieautentyczności, ale rozumiem, z czego to może wynikać... Najwyraźniej ci, którzy tak piszą, zwyczajnie nie wierzą, że można żyć "normalnie" będąc chorym na chad, a osobowość borderline kojarzy się im jedynie z toksyną, której celem życiowym jest psucie ludziom humoru swoimi huśtawkami nastroju i niestabilnością emocjonalną. A, i jeśli osoba z tymi przypadłościami jest nerwowa czy wręcz agresywna, no to tym bardziej ciekawie się na to patrzy... Rozumiem to. Naprawdę! Choć prawda jest taka, że największą wartością zaczęłaś się dzielić od niedawna (nie twierdzę, że tamte były bezwartościowe - bo były! Ale dopiero teraz można być świadkiem rozwoju, o którym mówisz: jest ciągłość, w której nie ma luk - na tyle, na ile to możliwe). Dobrze się Ciebie słuchało od zawsze, ale od kiedy zmieniła się tematyka kanału, to znaczy: została poszerzona o wiedzę, filmiki przepełnione nadzieją, to mogę Ci napisać, że chciałabym Cię poznać... Wcześniej może mogłabym się trochę bać? obawiać? nie wiem czy Ciebie, czy o Ciebie... I tak, jak mówisz: dążymy do walki z chorobą, zamiast do ciągłego taplania się w niej i brania udział w zawodach "kto ma gorzej" (bo tak to czasami u nas, ludzi, wygląda). To długa droga, naznaczona regresami i impasami - cieszę się, że tak dzielnie sobie po niej kroczysz i nie tracisz motywacji, ani wiary. Dla mnie jesteś autentyczna i coraz bardziej doceniana. 💚 Trzymaj się ciepło, Gosiu. Dobrze, że jesteś i dobrze, że jesteś zdrowa. ☀️🦋

Jestem borderem z adhd…

kibicuję

Super! Ja jak tylko odbiorę swój dyplom psychologa to będę z kolei robiła kursy o WWO :)

Pozdrawiam ❤

Pytanie, czy można mieć jednocześnie bordera i narcyzm?

Gratulacje! <3

Wiem dwa miesiące byłam w szpitalu i zdiagnozowali u mnie CHAD 2 Lipca idę na terapię zamknięta na 3 miesiące narazie nie pracuje Pani z MOPS stwierdziła że mam iść na rentę i zrobić grupę niepełnosprawności tylko nie wiem czy mi przysługuje po tak krótkim czasie fakt że nie czuje się jakoś super dobrze po szpitalu ale czy mam szanse na taką rentę?

Moja żona wybaczyła mi zdrady . Mam Chad. Jesteśmy nadal razem bardzo długo już. Cieszę się i bardzo szanuję moją żonę

Przytyłem po Depralinie choć brałem niecałe 5 mg raz dziennie. Depralin biorę od 6 miesięcy. Pozdrawiam Ciebie 😊

Pierwszy raz widze i slysze Cie w innym stanie (fazie) . Rzeczywiscie mowisz szybciej niz zwykle i duzo. Dziekuje Ci za ten vlog. Twoj kanal jest ciekawy . Zycze ci spokoju i zdrowia

Bycie w przyjazni z osoba z ChAD. Mialam kilka przyjazni w swoim zyciu. Ci ludzie mnie za cos lubili i szanowali. Byc moze nieswiadomosc zaburzenia i choroby nie byla dla nich istotna. Tylko to jakie relacje byly miedzy nami.

Masakra jest zejść z parotekstyny ale się udaje pomału..Pregabalina też jadłem ale spiduje bardzo i poszła w odstawkę.

Dziękuje Ci bardziej, zaczynają mnie diagnozować w stronę CHAD a takie stany towarzyszą mi 3/4 życia

14:25 Mówisz o tym, że coś Ci nie pasuje w zachowaniu partnera i stawiasz ultimatum "że ja dalej tego związku nie widzę". Z tego właśnie powodu partner, bardzo słusznie, mówi Ci o manii, bo zdrowa osoba nie postawi takiego ultimatum. Ty stawiasz, bo chcesz coś tu i teraz, chcesz zmiany. U zdrowej osoby to będzie proces, zdrowy partner będzie próbował wielokrotnie na coś zwrócić uwagę, potem nastąpi czas życia obok siebie i dopiero rozstanie. U Ciebie to jest "od razu" - typowe dla manii. Wcześniej mówisz o jego rutynie, o to, że niejako wpadł w rutynę, co znowu jest specyficzne dla manii. On zachowuje się normalnie, może nieco poniżej normy i o ile dla zdrowej partnerki nie będzie to wielki problem, to dla partnerki w manii jest super irytujące i dlatego posuwasz się aż do ultimatum. Poza tym on ma prawo do rutyny, on ma prawo być zmęczony wiecznym holowaniem chorej partnerki, wiecznych zmian nastroju, próbuje iść drogą środka i wpada w rutynę, bo ona daje względny spokój i przewidywalność. On ma prawo do błędów, a zamiast zrozumienia dostaje ultimatum. No bo wiadomo - Ty jesteś chora i on MUSI się dostosować, ale jak u niego jest nieco gorzej, a Ty latasz w obłokach, to nie ma szansy, że na niego poczekasz. I jeszcze nie można Cię za to winić, no bo choroba. Druga sprawa jest taka, że skoro czujesz rutynę, to dlaczego to Ty nie inicjujesz jej przełamania, tylko czekasz aż z propozycjami wyjdzie partner? To trochę na zasadzie - nudzi mnie ten film i albo na bieżąco zmienisz fabułę i scenariusz, albo ja idę do innego kina. A zawsze znajdzie się jakiś goguś, co zafunduje 5 minut szaleństwa.

a jak rozmawiać z osobą która nie chce z tobą rozmawiać ?

Dziękuję 🙂

Bardzo dobry,merytoryczny film.Mam 46 lat,10 miesięcy temu zdiagnozowano u mnie borderline.W samą porę.Dziś jestem w terapii,od pazdziernika zaczynam studia, później (jak dozyję😊) szkoła terapeutyczna.Kochani walczcie o siebie,jestem dopiero na poczatku drogi świadomego zdrowienia ale pierwszy raz w życiu widzę światełko w tunelu.Serdecznie pozdrawiam autorkę i widzów 🙂

moje prawa jako czlowieka i pacjenta zostaly zlamane wiecej niz raz w szpitalu, kiedy wyrazilam mysli rezygnacyjne, sa one mylone z myslami samobojczymi i traktowane jako zagrozenie zycia, a przetrzymywanie takiej osoby w srodowisku gdzie nie czuje sie bezpiecznie i zabieranie jej wolnosci to imo najgorsze co mozna zrobic. najgorsze jest to, że nie da sie nic zrobic ze zmuszeniem do pobytu, twoja wolnosc jako czlowieka nie istnieje. to sprawilo, ze zaczelam wrecz klamac specjalista, ze nie mam takich mysli, albo klamac, zeby w koncu wyjsc, bo nigdy by mnie nie wypuscili. grozono mi ubezwlasnowolnieniem. takich historii jest pelno wsrod innych pacjentow, tez je widzialam. nie opowiadam juz nawet niektorym przyjaciola, bo wzywaja karetki a wtedy TRZEBA jechac... dramat.

Już lepszy Xanax albo Relanium Pregabalina to syf nikomu nie polecam a odstawianie takie jak od benzodiazepin i zolpidemu pozdro dla kumatych

Ile kosztuje taka konsultacja u Pani?

Hej, biorę rano 5 mg escitalopramu i wieczorem 75 mg pregabaliny i pierwszy raz od 30 lat jestem bez lęków i depresji. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wszystko ❤

hej. dziolcha nawet niewiesz jak ty mi pomoglas . obejzalem kilka twoich odcinkow i wiele sie od ciebie nuczylem. ja juz bylem zrezygnowany a ty mi dodalas palera. stanela na mojej drodze 22letnia ukrainka z chadem i innymi zyciowymi problemami. Niewiedzac nic o chad postanowilem pomoc , no i sie zaangazowalem. do tej pory jak sie orjetuje wszyscy maja wyjebane. jest sama . tak jak powiedzialas caly etat za free. jestem cale zycie sam i zawsze chcialem byc sam. ale to sie stalo,i niewiem skad nie planowane sie pojawilo. nie milosc ,nie sex. bardziej ojcowskie uczucie.ja mam 57 lat i zucilemk alkohol 24 lata temu i temat uzaleznien znam od potrzewki. chad jest czyms czego nie ogarne nigdy. wkrecilem sie i " wiem o tym i swiadomie sie decyduje". nidzwiadkowi "mojemu" chce pomoc i chce BYC jak mi na to pozwoli. w moim srodku cos sie zrobilo i chce sie jej poswiecic. mam zycie i zainteresowania jestem zdrowy i sie sportuje ale przy tym wszystkim ona moze byc i uczestniczyc i to nie jest wcale meka dobrze sie czuje kiedy jest jak jej niema to sie martwie. bardzo chetnie bym sie spotkal z toba a nawet zaprzyjaznil ale , mieszkam w holandi polowe zycia i juz nigdzie sie nie ruszam. komputerowy tez nie jestem ,moje pierwsze posuniecie jezeli chodzi o komputer czy telefon. zreszta nie nawidze tego ale dzieci sie smieja kiedy pytam o proste sprawy dotyczace kompa czy telefonu. niewiem nawet czy przeczytasz i czy cos powiesz i chc by nawet to niewiem gdzie ta otpowiedz sie pojawi . w kazdym razie wszystko co nagrasz ja obejze . odwalasz kawal zajebistej roboty dziekuje. pozdrawiam Artur.

W moim przypadku biorę co drugi dzień a właściwie przed snem jedną tabletkę i to działa na optymalnym poziomie. Gdy brałem częściej zauważyłem że przestawał działać w tej dawce.

Pramolan dodatkowo biorę i 150 preg

Co do Pregabaliny uważam, że takie leki powinny być traktowane jako element wspierający psychoterapię lękową, a nie jako środek, który ma terapię zastąpić. Mówię oczywiście o lęku, który utrzymuje się od dłuższego czasu. Jeśli lęk jest powiązany z osobowością lub schematami poznawczymi, to żaden lek nie pomoże w dłuższym okresie czasu, bo przyczyna leży w psychice. Czasem trzeba porzucić stare nawyki i zmienić środowisko w którym się żyje. Lęki zwykle nie biorą się znikąd :)

co ja wiem? Jesteś kochana.

dokładnie mowic do kogos co mu srednio ufa mowic o trudnych sprawach

Obejrzałam wiele twoich filmików ale chcę powiedzieć jedno jestem naprawdę pod wrażeniem twojej polszczyzny. Jestem rocznik 78 więc już trochę żyje na tym świecie i trochę słyszałam, współczesny internet to śmietnik jeśli chodzi o o sposób używania polskiego. Moje uznanie, jesteś perełką polonistyczna.

To naprawdę ciężki temat :/ Dziękuje wszystkim, którzy mnie wspierają ❤

Nie mam siły i odwagi pójść do lekarza 😢

🎉❤

Dziękuję za ten kanał. Jestem od 4 lat w zwiazku z partnerem chorujacym na chad. Jestem dokładnie w momencie, gdy kolejny raz zostałam odrzucona przez niego, odseparowal się i milczy. Dodam, że mieszkamy oddzielnie. Jego zachowanie poprzedzające obecną sytuację bardzo przypominało Pani wykład na temat związku z osobą z chad w fazie manii. To okropne przeżycie. Najgorsze jest to, że odbieram to jako prawdę i tracę nadzieję na powrót do tego co było. Partner nie chce kontaktu, nie wiem jak długo, martwię się co się z nim dzieje, co robi. Czy można coś zrobić w tej sytuacji? Czy czekać? On wie, że martwię się o niego, że zauważyłam zmianę w jego zachowaniu i żeby pilnował swojego nastroju dałam mu do zrozumienia, że może na mnie liczyć. Tylko co dalej, ten stan może szybko przejść do gorszej fazy, skończyć się w szpitalu, w którym był już kilka razy odkąd się znamy. Dodam, że o to także mnie obwinia. Pozdrawiam.

Wszystkiego najlepszego! Jesteś fantastyczną dziewczyną, a Twoja ciężka praca nad filmikami wiele razy mi pomogła. Trzymaj się ciepło, damy wszyscy radę <3 Dużo zdrówka!

Tak na chłodną głowę przecież takie związki, są gehenną tak naprawdę. To jest jakby mieć duże dziecko, uważam że partner w takiej chorobie nie jest w stanie generalnie spełniać swojej roli partnerskiej w relacji, Z uwagi na fakt nieustannej potrzeby opieki partnera, obciążając tego drugiego. Z pozycji moich doświadczeń uważam że jest to na dłuższą metę niemożliwe, nawet pomimo dużego uczucia po prostu każdy ma swoją granicę wytrzymałości

Czy miała Pani jakieś Urojenia ? Bo jak się o czymś mówi i poucza innych to trzeba mieć doświadczenie a nie tylko wiedzę z książek. Nabijanie laików ?

Jako partner ChADowca zgadzam się z tobą całkowicie. Dodałbym tylko, że to, co opisałaś w stosunku do swojego partnera to coś, co czułem na początku. Z czasem przychodzi zobojętnienie i to nie ze względu na brak miłości. Wręcz przeciwnie. Ilość empatii, starań i ciągłe zamartwianie się o chorego doprowadza do sytuacji, kiedy walczymy o to, żeby wykrzesać z siebie choć jeszcze trochę więcej ciepła. Problemem nie jest pomoc choremu i wszystkie związane z tym trudności. Problemem jest tkwienie w czyichś problemach przez lata. W pewnym momencie dochodzi do sytuacji, kiedy chory odbiera twoje poświęcenie za coś normalnego i zaczyna domagać się większego zaangażowania z twojej strony a ty już nie masz siły wstać z łóżka i normalnie żyć, bo cała energia została wyssana przez kogoś, komu chciałaś tak bardzo pomóc. To trudne, ale chyba wtedy można dopiero zobaczyć czy się kogoś kocha, czy nie. Pozdrawiam

Eksperyment….😮

Bardzo Ci dziękuję <3 Otworzyłaś mi oczy na wiele spraw

To jest na pewno pomocne, ale nie zawsze działa na każdego tak samo. Każdy ma inny charakter i osobowość. Są osoby, które w ogóle nie chcą podejmować żadnych pertraktacji słownych, a stają wręcz się agresywne, narzucające i wymuszające i zupełnie nic nie da się z tym zrobić. Mówię to z perspektywy osoby , ktora była związana z taka osobą...

Wazne słowa na koncu.Dziękuję❤️

Tragedia jak z dzieckiem.... Czy myśli pani że taką osobę w ogóle można traktować jako partnera zdolnego do pelnienia swojej ROLI związkowej? Ja na bazie moich doświadczeń, dosyć ciężkich uważam że NIE.